*odebrane połączenie zmaterializowało miniaturkę imperialnego oficera* Oficer bezpieczeństwa Teguriun z okrętu Skrzydła Imperatora. Podaj swoją tożsamosc *wyrecyttował. Wtedy tez za fotelem Tangorna zamajaczyła ciezka sylwetka durastalowego giganta. Metalowe palce zakończone szponami oparły się o oparcie fotela, z  duża siłą nacisku* ooo, Tan, jakiś fhrrajehrrr do nas zagaił! *rzucił beztrosko, ale zdawać by się mogło, ze z pełną premedytacja. Warknął. Był zły. Złote spojrzenie przeniósł na iluminator, by sięgnąć wzrokiem krązowniczka. Doskonale wiedział, kto puścił farbę. Ale to nieważne, poniesie „sprawiedliwą” karę z rak Imperium. Za to oni – o nie! Seco owszem, zdradził kolegów, ale to nie usprawiedliwia tego, ze oni zdradzili jego! Durastalowa reka sięgnęła nad ramieniem Tangorna, a  pazur rozłączył przekaz* Tanuś, spiehrrrdalamy!

*Cyborg zamrugał i puścił fotel* Wiesz, Tan, tehrras to lepiej żebym ja się jebnął niż się trzymał... *mruknął. Powód prosty – jak szarpnie, to Secorsha wyrwie fotel z korzeniami i razem z  pilotem, tak wiec puściwszy wyciągnął długie ramie ku ścianie, by się jej przytrzymać. Szarpniecie zachwiało durastalowym cielskiem. Zaklął po kaleeshiansku, ale owo przekleństwo miało bardzo pozytywny wydźwięk* i pocałujta nas w dupę! *podsumował na koniec* o!

*Na pewno bardzo przykre to było dla Tana, bo Seco obecnie był troche zbyt luksusowym elementem wystroju jak na to trochę zdezelowane wnętrze. Stał oparty,  charakterystycznie pochylony. Wyglądał jak spocony szczur. Ale tylko do chwili kiedy się ruszył. Ruchy miał gadzie, oszczędne i odpychająco mechaniczne. Szumiał sewromotorami. Kiesy padło nań spojrzenie Tana – zmrużył oczy. Uśmiechnął się* a co, kuhrrwa myślą se, psy Impehrrialne ze będą z nimi porządne Istoty rhossmawiać *szarpnął się do tyłu. Brakowało tylko splunięcia. Z wiadomych względów nie nastąpiło, ale – przynajmniej czyściej* ja ci tan phrrawde powiem *wyprostował się i wymierzył w  mando metalowym pazurem* oni, znaczy sepahrratysci to mnie jednej zajebiście, ale to zajebiście ważnej rzeczy nauczyli, wiesz, Tan? *zapauzował strategicznie czekając na pytanie „czego, czego cie nauczyli, Seco?”*

Oni mnie nauczyli jednej rzeczy, Tan *zaczął Seco na okrętkę* Ze Impehrrium to są suki *rozprostowawszy durastalowe, pokryte gumowanym tworzywem od wewnątrz palce, i zaczął odliczać* ladaszsznice, skuhhhrwysyny i łobuzy! TY wieszsz, sso oni rhhobią uszszciwie żyjącym istotom? Ty Tan... kuhrrrwa, ja nie wiem, jak tak można być takim skuhrrwielem i menda jak Impehrratohrrr! Eh... gdyby nasz genehrrał kochany, niech mu gev’asu w niebiosach dogodzą na wszszelkie sposoby... *charkniecie* analnie, ohrralnie... eh... Tan... ja jeszcze nie moge się opanować jak pomyśle... bo ty nie wiesz: genehrrał Grievous nie zyje!

*Spuścił łeb wyraźnie zmartwiony, ze tak na Tana zadziałał, biedny Tan, depresja, schizofrenia, i tak dalej się będzie lepić teraz doń. Nic dziwnego. Seco po tej wieści tez był załamany (swoją drogą – musiała to być wstrząsająca konfrontacja z prawda, skoro uwierzył)* tego, Tan... *jęknął zaraz, podnosząc łeb. Złote tęczówki błysnęły zza maski* ja nie mogę pić

*Klep klep klep – Tangorna po ramieniu durastalową łapą. Mocno, owszem, ale z wywarzoną siła. Tak, żeby nie skrzywdzić* Ty nie ból, Tan, ja tu kuhrrwa jestem, a ty se pij ze mną tylko ze sam, nie? *Rzekł wesoło, choć może i troche pretensji do swojej sytuacji miał. Picie to jednak świetna rozrywka* Z rheszszta na to jak trzeźwy to tak jakby nawalony. Moja blacha dziękuje

*Cyborg zacharczał za fotelem pilota, i uprzedzając fakty po chwili ruszył w kierunku sejfu z paliwem płynnym dla kadry kierowniczej. Wyjął jakieś tam stare zakurzone coś, ale nie otwierane, wiec pewnie dobre i trzymając za szyjkę podał Tanowi z dziwną opiekuńczością i rozrzewnieniem w oczach* eh... kuhhrwa, ja to bym tylko beknął głośniej... może byś poćwiczył thrroche swoje to babskie gahrrdziołko